“การขึ้นครู” หรือ “ยกครู” มีประโยชน์ในการฝึกหัดมวยไทย ทั้งกับครูมวยและลูกศิษย์ ซึ่งการขึ้นครูเป็นพิธีการอย่างหนึ่งที่มีการตกลงยอมรับการเป็นครูกับลูกศิษย์อย่างสมบูรณ์ ครูจะยอมรับว่าศิษย์คนนี้เป็นศิษย์ของตนเองอย่างเต็มใจยิ่ง ผู้เรียนหรือศิษย์ก็จะยอมรับว่าครูมวยเป็นครูของตนด้วยความเต็มใจ และภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง
การขึ้นครูเปรียบเหมือนการขึ้นทะเบียนและการปฐมนิเทศ เป็นการชี้แจงระเบียบการฝึกหัดและข้อตกลงบางอย่างในการฝึก ซึ่งนักมวยและครูมวยจะได้ทำการฝึกซ้อมให้บรรลุจุดมุ่งหมายได้เป็นอย่างดี และอีกประการหนึ่งการขึ้นครูยังเป็นการทำให้ลูกศิษย์เกิดความเชื่อมั่นศรัทธาในการฝึกซ้อมและในการแข่งขัน เพราะได้ผ่านพิธีขึ้นครูมาแล้วอย่างถูกต้องตามประเพณี ได้ชื่อว่าเป็นศิษย์มีครู ไม่ได้ลักลอบฝึกหัดศิลปะมวยไทยมาจากครูมวย ซึ่งจะทำให้ลูกศิษย์เกิดกำลังใจในขณะฝึกซ้อมและขณะแข่งขัน เมื่อได้เห็นครูมวยของตนเองมาช่วยเหลือ หรือเมื่อระลึกถึงบุญคุณของครูมวยแล้วเชื่อว่าจะทำให้สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ ดังนั้นจึงมีคาถา หรือบทรำรึกครูบาอาจารย์ ดังนี้
มะยะหัง ครูอาจาริยัง สะระณังคะโต อิมินา ลักกาเรนะตัง ครูอาจาริยัง อะภิปูชายามิ ทุติยัมปิ ยะมะหัง ครูอาจาริยัง สะระณังคะโต อิมินา สักกาเรนะตัง ครูอาจาริยัง อภิปูชายามิ ตะติยัมปิ ยะมะหัง ครูอาจาริยัง สาระณังคะโต อิมินา สักกาเรนะตัง ครูอาจาริยัง อะภิปูชายามิ
คาถานี้ ท่องเวลาจะเริ่มรำไหว้ครู หรือ จะกระทำการสิ่งใด ๆ ให้ท่องรำลึกถึงครูบาอาจารย์ทุกครั้งจะเกิดผลเจริญรุ่งเรือง ชัยชนะจะบังเกิดแก่ผู้ท่องเสมอ
